Tuinborrel van Humanaterre
Sinds 15 mei 2012 is HumanaTerre van start gegaan. Op 15 juli, twee maanden na de aanvangsdatum, is het tijd voor een feestelijke opening. Om twee uur gaat de tuin open voor het publiek. De regenbui van een half uur eerder lijkt langzaam voorbij getrokken en de kruimels van onze gezamenlijke middagmaaltijd zijn daarmee ook weggespoeld.
De boomgaard ligt er zo mooi als mogelijk bij. De open plekken tussen de bomen zijn gemaaid en met het brandnetelmaaisel zijn composthopen aangelegd. Alle groentebedjes zijn gewied. De kolen, sla, tomaten-, paprika- en pompoenplanten gedijen goed en zien er keer op keer weer een stukje groter uit. De rode bieten en ajuinen hebben het iets moeilijker met het koude weer.
We hebben de laatste weken ook enkele onverwachte bezoekers gehad. Al vanaf de eerste week bleken de konijnen alomtegenwoordig. En dat is jammer genoeg heel letterlijk te nemen. Onze eerste zaailingen die de kopjes boven de aarde staken, zijn geconsumeerd door de konijnen. Nadat we alle bedjes hebben afgespannen met kippendraad, dienen de volgende gasten zich al aan. De jonge blaadjes vertonen sporen van slakken. Gelukkig kent één van de deelnemers een soort korrels op basis van biologische bestanddelen die de grootste schade kan beperken. De korrels helpen. Maar daar dienen de volgende gasten zich al weer aan: de vogels. Vooral de boongewassen hebben eronder te leiden. We spannen dus ook netten over de perceeltjes. Het volledig afschermen van perceeltjes aarde tegen ongewenste indringers roept wel wat vragen op. Kunnen we de groenten zien als ons eigendom? Of hebben de dieren ook recht op hun deel? Aan wie behoort grond toe? En aan wie haar opbrengst? Welke taak is de mens toebedeeld in de (eerlijke) verdeling van haar opbrengsten? Meerdere gesprekken worden gevoerd over dit onderwerp tijdens de middagmaaltijden, maar ook tijdens het werk in de tuin. Migratie en open grenzenpolitiek wordt opeens vanuit een heel ander perspectief belicht en levert interessante inzichten op.
Maar vandaag zijn het niet de dieren die ons bezoeken. Humanaterre zet haar deuren open voor vrienden, familie, collega’s en andere geïnteresseerden.
Het blijkt voor veel mensen nog niet zo makkelijk om De Boomgaard te vinden tussen het vele groen van de uitlopers van het Laerbeekbos, de volkstuintjes en de berm die het geluid van de ring dient te dempen. Als de meeste genodigden zijn toegekomen, neemt de medewerker van het Centre Paul Duvigneaud ons mee op verkenning door de boomgaard. Hij wijst ons de verschillende soorten fruitbomen, de planten die een indicator zijn voor bepaalde grondsoorten, de insecten die in de boomgaard aanwezig zijn, hun functie en nog veel meer.
Daarna stellen de deelnemers samen HumanaTerre voor, hoe het project is ontstaan, hoe het is gegroeid en waar het naartoe wil. Nadien is het tijd voor een toast. De vlierbloesemsiroop die we enkele weken zelf hebben gemaakt komt van pas in het aperitief.
De regen is ondertussen opgehouden. De zon verwarmt de tuin. En de gasten genieten van de rust in De Boomgaard, het samenzijn en het aanstekelijke enthousiasme dat dit soort pioniersprojecten losmaakt.
Het is een geslaagde eerste open dag die weer heel wat nieuwe contacten heeft opgeleverd en moed geeft om de weg die we ingeslaan zijn verder te zetten en te verkennen. Dankjewel aan allen die ons tot nu toe een hart onder de riem hebben gestoken door hun aanwezigheid, interesse, geloof en aanmoedigende woorden!